Omstreeks 1918 was De Halsche Barier en omliggende landerijen waarschijnlijk in bezit van de familie Jurgens (mede-grondleggers van het huidige Unilever). Dit was een zeer uitgebreid bezit. Door een "Belangrijke Openbare Verkoping" op 14 mei 1918 verkochten zij hun landerijen, waardoor de Halsche Barrier in bezit kwam van de familie Janssens, een textielfamilie uit Tilburg (wollenstoffenfabriek Janssens-De Horion). In de verkoop-catalogus staat het huidige landgoed als volgt omschreven:

De familie Janssens verwierf naast het park ook de omliggende landerijen en ging uiteindelijk zelf wonen in het Heerenhuis langs de straatweg. Het park en het genoemde "badhuis" werden door de familie gebruikt als buitenplaats. "De vanouds bekende herberg en uitspanning genaamd De Halsche Barrier, met bijbehorende stalling, schuren, erf, autogarage, ontspanningstuin met opgaande boomen, bouwland en weg" was eveneens onderdeel van de koop, de exploitatie was verpacht aan J. Beukers voor NLG 10,- per week. Een arbeiderswoning was op dat moment verhuurd aan Piet Boers voor NLG 1,- per week, evenals het belendende arbeidershuis dat voor NLG 1,- per week was verhuurd aan Adr. Van der Laak. Deze huisjes zijn wel bekend onder de adressen Hal 30 en 32.

Bij het overlijden in 1927 van hun vader verkregen drie Broers Wijnandus, Fredericus en Paulus Janssens in onverdeeldheid het Landgoed de Halse Barrier bestaande uit "bouwland, weiland, en hooiland, Bosch en hakhout, broekgrond, kade en dijk, water en moeras met zich daarop bevindende opstallen, bestaande uit acht huizen en boerderijen benevens villahuizen met park, tuin, erf en schuuren". Totaal 65 hectare groot verdeeld over de gemeenten Boxtel, Vught en Sint-Michielsgestel. In 1934 is het gehele landgoed toebedeeld aan Fredericus B.I. Janssens, voor velen Oom Frits.

Het landgoed zoals we dat heden ten dagen kennen, was toen nog steeds niet permanent bewoond. Er bevond zich een buitenhuis (het reeds genoemde "badhuis") op een heuvel, uitkijkend over de vijver. Die vijver was gegraven bij de aanleg van het park medio 1850 en het water dat zich hierin verzamelde werd tot circa 1918 door de Koninklijke Halsche Stoombrouwerij opgepompt en gebruikt voor het brouwen van bier. Het zand dat uit de vijver kwam is gebruikt om de heuvel te vormen waarop het huis staat.

Oom Frits gebruikte het landgoed veelal in het weekeinde aangezien hij in Utrecht woonde. In het Heerenhuis aan de steenweg woonde echter wel familieleden permanent waardoor in park altijd wel wat was te beleven. In het weekeinde waren er met regelmaat gasten, als dan niet deel uitmakende van een verkennersgroep.

Gedurende de periode 1940-1945 was het huis incidenteel bewoond, hoofdzakelijk als opvangadres van ontheemden (onder andere paters waarvan het eigen huis was gevorderd door de bezetter). Het landgoed fungeerde daarnaast als onderduikadres en De Halse Barrier maakte deel uit van de route om gestrande Engelse piloten te laten terugkeren naar Engeland. Vanuit het noorden trokken deze richting Parijs, en Hal was een vaste stop voor proviand en een slaapplaats. Sommige piloten bleven voor langere tijd, getuige ook een aluminium onderdeel van een vliegtuig dat als dank voor de bewezen diensten cadeau werd gedaan, voorzien van een datum. Dit onderdeel doet binnen de familie nog steeds dienst als servetring.

Lees "Kruisbeeld Halse Barrier" - een bijdrage van Jan van Buuren

Kruisbeeld Halse Barrier

Een bijdrage van Jan van Buuren

Deze foto links dateert uit 1937. Frits Janssens (rechts) plaatst samen met Cees Habraken (mijn opa) en diens zoon Toontje een kruisbeeld op de Halse Barrier. Het kruis was geschonken door de delegatie uit Roemenië aan de heer Janssens. Dat gebeurde ter gelegenheid van de 5e Wereld Jamboree die dat jaar in Nederland werd gehouden, in Vogelenzang bij Bloemendaal.

5e wereld jamboree 1937 Frits Janssens was op dat moment voorzitter van de scoutingorganisatie De Nederlandse Padvinders en woonde op de Halse Barrier in Villa "Op de berg". Aan de Jamboree namen bijna 29.000 scouts uit 54 landen deel. Koningin Wilhelmina opende op 31 juli de grootse happening, waar ook Baden Powell zelf nog bij aanwezig was. Het zou de laatste keer zijn dat de oprichter van de Scoutingbeweging bij een Wereldjamboree aanwezig was. Hij overleed in 1941.

Er was ook een eigen Jamboree-lied, waarvan de eerste strofe als volgt ging:

Het kruis uit 1937 staat er overigens nog steeds en is in 2008 volledig gerestaureerd.